OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

envinagrar - verbo

en·vi·na·grar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
envinagro
envinagras / envinagrás
envinagra
envinagramos
envinagráis
envinagran
envinagraba
envinagrabas
envinagraba
envinagrábamos
envinagrabais
envinagraban
envinagraré
envinagrarás
envinagrará
envinagraremos
envinagraréis
envinagrarán
envinagré
envinagraste
envinagró
envinagramos
envinagrasteis
envinagraron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
envinagre
envinagres
envinagre
envinagremos
envinagréis
envinagren
envinagrara / envinagrase
envinagraras / envinagrases
envinagrara / envinagrase
envinagráramos / envinagrásemos
envinagrarais / envinagraseis
envinagraran / envinagrasen
envinagrare
envinagrares
envinagrare
envinagráremos
envinagrareis
envinagraren

envinagra
envinagrá

envinagrad
envinagren
envinagraría
envinagrarías
envinagraría
envinagraríamos
envinagraríais
envinagrarían
Infinitivoenvinagrar
Gerundioenvinagrando
Participio
envinagradoenvinagrada
envinagradosenvinagradas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española