OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

enterar - verbo

en·te·rar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
entero
enteras / enterás
entera
enteramos
enteráis
enteran
enteraba
enterabas
enteraba
enterábamos
enterabais
enteraban
enteraré
enterarás
enterará
enteraremos
enteraréis
enterarán
enteré
enteraste
enteró
enteramos
enterasteis
enteraron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
entere
enteres
entere
enteremos
enteréis
enteren
enterara / enterase
enteraras / enterases
enterara / enterase
enteráramos / enterásemos
enterarais / enteraseis
enteraran / enterasen
enterare
enterares
enterare
enteráremos
enterareis
enteraren

entera
enterá

enterad
enteren
enteraría
enterarías
enteraría
enteraríamos
enteraríais
enterarían
Infinitivoenterar
Gerundioenterando
Participio
enteradoenterada
enteradosenteradas

Flexiona como: amar

forma nominal : enteramiento

forma adjetival : enterado

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española