OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

entenciar - verbo

en·ten·ciar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
entencio
entencias / entenciás
entencia
entenciamos
entenciáis
entencian
entenciaba
entenciabas
entenciaba
entenciábamos
entenciabais
entenciaban
entenciaré
entenciarás
entenciará
entenciaremos
entenciaréis
entenciarán
entencié
entenciaste
entenció
entenciamos
entenciasteis
entenciaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
entencie
entencies
entencie
entenciemos
entenciéis
entencien
entenciara / entenciase
entenciaras / entenciases
entenciara / entenciase
entenciáramos / entenciásemos
entenciarais / entenciaseis
entenciaran / entenciasen
entenciare
entenciares
entenciare
entenciáremos
entenciareis
entenciaren

entencia
entenciá

entenciad
entencien
entenciaría
entenciarías
entenciaría
entenciaríamos
entenciaríais
entenciarían
Infinitivoentenciar
Gerundioentenciando
Participio
entenciadoentenciada
entenciadosentenciadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española