OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

ensotar - verbo

en·so·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
ensoto
ensotas / ensotás
ensota
ensotamos
ensotáis
ensotan
ensotaba
ensotabas
ensotaba
ensotábamos
ensotabais
ensotaban
ensotaré
ensotarás
ensotará
ensotaremos
ensotaréis
ensotarán
ensoté
ensotaste
ensotó
ensotamos
ensotasteis
ensotaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
ensote
ensotes
ensote
ensotemos
ensotéis
ensoten
ensotara / ensotase
ensotaras / ensotases
ensotara / ensotase
ensotáramos / ensotásemos
ensotarais / ensotaseis
ensotaran / ensotasen
ensotare
ensotares
ensotare
ensotáremos
ensotareis
ensotaren

ensota
ensotá

ensotad
ensoten
ensotaría
ensotarías
ensotaría
ensotaríamos
ensotaríais
ensotarían
Infinitivoensotar
Gerundioensotando
Participio
ensotadoensotada
ensotadosensotadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española