OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

ensordar - verbo

en·sor·dar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
ensordo
ensordas / ensordás
ensorda
ensordamos
ensordáis
ensordan
ensordaba
ensordabas
ensordaba
ensordábamos
ensordabais
ensordaban
ensordaré
ensordarás
ensordará
ensordaremos
ensordaréis
ensordarán
ensordé
ensordaste
ensordó
ensordamos
ensordasteis
ensordaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
ensorde
ensordes
ensorde
ensordemos
ensordéis
ensorden
ensordara / ensordase
ensordaras / ensordases
ensordara / ensordase
ensordáramos / ensordásemos
ensordarais / ensordaseis
ensordaran / ensordasen
ensordare
ensordares
ensordare
ensordáremos
ensordareis
ensordaren

ensorda
ensordá

ensordad
ensorden
ensordaría
ensordarías
ensordaría
ensordaríamos
ensordaríais
ensordarían
Infinitivoensordar
Gerundioensordando
Participio
ensordadoensordada
ensordadosensordadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española