OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

ensambenitar - verbo

en·sam·be·ni·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
ensambenito
ensambenitas / ensambenitás
ensambenita
ensambenitamos
ensambenitáis
ensambenitan
ensambenitaba
ensambenitabas
ensambenitaba
ensambenitábamos
ensambenitabais
ensambenitaban
ensambenitaré
ensambenitarás
ensambenitará
ensambenitaremos
ensambenitaréis
ensambenitarán
ensambenité
ensambenitaste
ensambenitó
ensambenitamos
ensambenitasteis
ensambenitaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
ensambenite
ensambenites
ensambenite
ensambenitemos
ensambenitéis
ensambeniten
ensambenitara / ensambenitase
ensambenitaras / ensambenitases
ensambenitara / ensambenitase
ensambenitáramos / ensambenitásemos
ensambenitarais / ensambenitaseis
ensambenitaran / ensambenitasen
ensambenitare
ensambenitares
ensambenitare
ensambenitáremos
ensambenitareis
ensambenitaren

ensambenita
ensambenitá

ensambenitad
ensambeniten
ensambenitaría
ensambenitarías
ensambenitaría
ensambenitaríamos
ensambenitaríais
ensambenitarían
Infinitivoensambenitar
Gerundioensambenitando
Participio
ensambenitadoensambenitada
ensambenitadosensambenitadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española