OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

enrubiar - verbo

en·ru·biar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
enrubio
enrubias / enrubiás
enrubia
enrubiamos
enrubiáis
enrubian
enrubiaba
enrubiabas
enrubiaba
enrubiábamos
enrubiabais
enrubiaban
enrubiaré
enrubiarás
enrubiará
enrubiaremos
enrubiaréis
enrubiarán
enrubié
enrubiaste
enrubió
enrubiamos
enrubiasteis
enrubiaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
enrubie
enrubies
enrubie
enrubiemos
enrubiéis
enrubien
enrubiara / enrubiase
enrubiaras / enrubiases
enrubiara / enrubiase
enrubiáramos / enrubiásemos
enrubiarais / enrubiaseis
enrubiaran / enrubiasen
enrubiare
enrubiares
enrubiare
enrubiáremos
enrubiareis
enrubiaren

enrubia
enrubiá

enrubiad
enrubien
enrubiaría
enrubiarías
enrubiaría
enrubiaríamos
enrubiaríais
enrubiarían
Infinitivoenrubiar
Gerundioenrubiando
Participio
enrubiadoenrubiada
enrubiadosenrubiadas

Flexiona como: amar

forma nominal : enrubio

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española