OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

enridar - verbo

en·ri·dar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
enrido
enridas / enridás
enrida
enridamos
enridáis
enridan
enridaba
enridabas
enridaba
enridábamos
enridabais
enridaban
enridaré
enridarás
enridará
enridaremos
enridaréis
enridarán
enridé
enridaste
enridó
enridamos
enridasteis
enridaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
enride
enrides
enride
enridemos
enridéis
enriden
enridara / enridase
enridaras / enridases
enridara / enridase
enridáramos / enridásemos
enridarais / enridaseis
enridaran / enridasen
enridare
enridares
enridare
enridáremos
enridareis
enridaren

enrida
enridá

enridad
enriden
enridaría
enridarías
enridaría
enridaríamos
enridaríais
enridarían
Infinitivoenridar
Gerundioenridando
Participio
enridadoenridada
enridadosenridadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española