OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

enrabar - verbo

en·ra·bar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
enrabo
enrabas / enrabás
enraba
enrabamos
enrabáis
enraban
enrababa
enrababas
enrababa
enrabábamos
enrababais
enrababan
enrabaré
enrabarás
enrabará
enrabaremos
enrabaréis
enrabarán
enrabé
enrabaste
enrabó
enrabamos
enrabasteis
enrabaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
enrabe
enrabes
enrabe
enrabemos
enrabéis
enraben
enrabara / enrabase
enrabaras / enrabases
enrabara / enrabase
enrabáramos / enrabásemos
enrabarais / enrabaseis
enrabaran / enrabasen
enrabare
enrabares
enrabare
enrabáremos
enrabareis
enrabaren

enraba
enrabá

enrabad
enraben
enrabaría
enrabarías
enrabaría
enrabaríamos
enrabaríais
enrabarían
Infinitivoenrabar
Gerundioenrabando
Participio
enrabadoenrabada
enrabadosenrabadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española