| Indicativo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Presente | Pretérito Imperfecto | Futuro Simple | Pretérito Perfecto | ||
| enmiendo enmendás / enmiendas enmienda enmendamos enmendáis enmiendan | enmendaba enmendabas enmendaba enmendábamos enmendabais enmendaban | enmendaré enmendarás enmendará enmendaremos enmendaréis enmendarán | enmendé enmendaste enmendó enmendamos enmendasteis enmendaron | ||
| Subjuntivo | Imperativo | Condicional | |||
| Presente | Pretérito Perfecto | ||||
| enmiende enmiendes enmiende enmendemos enmendéis enmienden | enmendara / enmendase enmendaras / enmendases enmendara / enmendase enmendáramos / enmendásemos enmendarais / enmendaseis enmendaran / enmendasen | enmendare enmendares enmendare enmendáremos enmendareis enmendaren | enmienda enmendá enmendad enmienden | enmendaría enmendarías enmendaría enmendaríamos enmendaríais enmendarían | |
| Infinitivo | enmendar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundio | enmendando | ||||
| Participio |
|
Flexiona como: sentar
forma nominal : enmendación, enmendadura, enmendamiento, enmienda
adjetivo de posibilidad : enmendable
Palabra atestada en Diccionario de la lengua española