OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

enmatar - verbo

en·ma·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
enmato
enmatas / enmatás
enmata
enmatamos
enmatáis
enmatan
enmataba
enmatabas
enmataba
enmatábamos
enmatabais
enmataban
enmataré
enmatarás
enmatará
enmataremos
enmataréis
enmatarán
enmaté
enmataste
enmató
enmatamos
enmatasteis
enmataron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
enmate
enmates
enmate
enmatemos
enmatéis
enmaten
enmatara / enmatase
enmataras / enmatases
enmatara / enmatase
enmatáramos / enmatásemos
enmatarais / enmataseis
enmataran / enmatasen
enmatare
enmatares
enmatare
enmatáremos
enmatareis
enmataren

enmata
enmatá

enmatad
enmaten
enmataría
enmatarías
enmataría
enmataríamos
enmataríais
enmatarían
Infinitivoenmatar
Gerundioenmatando
Participio
enmatadoenmatada
enmatadosenmatadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española