OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

enmadrar - verbo

en·ma·drar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
enmadro
enmadras / enmadrás
enmadra
enmadramos
enmadráis
enmadran
enmadraba
enmadrabas
enmadraba
enmadrábamos
enmadrabais
enmadraban
enmadraré
enmadrarás
enmadrará
enmadraremos
enmadraréis
enmadrarán
enmadré
enmadraste
enmadró
enmadramos
enmadrasteis
enmadraron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
enmadre
enmadres
enmadre
enmadremos
enmadréis
enmadren
enmadrara / enmadrase
enmadraras / enmadrases
enmadrara / enmadrase
enmadráramos / enmadrásemos
enmadrarais / enmadraseis
enmadraran / enmadrasen
enmadrare
enmadrares
enmadrare
enmadráremos
enmadrareis
enmadraren

enmadra
enmadrá

enmadrad
enmadren
enmadraría
enmadrarías
enmadraría
enmadraríamos
enmadraríais
enmadrarían
Infinitivoenmadrar
Gerundioenmadrando
Participio
enmadradoenmadrada
enmadradosenmadradas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española