OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

engaritar - verbo

en·ga·ri·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
engarito
engaritas / engaritás
engarita
engaritamos
engaritáis
engaritan
engaritaba
engaritabas
engaritaba
engaritábamos
engaritabais
engaritaban
engaritaré
engaritarás
engaritará
engaritaremos
engaritaréis
engaritarán
engarité
engaritaste
engaritó
engaritamos
engaritasteis
engaritaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
engarite
engarites
engarite
engaritemos
engaritéis
engariten
engaritara / engaritase
engaritaras / engaritases
engaritara / engaritase
engaritáramos / engaritásemos
engaritarais / engaritaseis
engaritaran / engaritasen
engaritare
engaritares
engaritare
engaritáremos
engaritareis
engaritaren

engarita
engaritá

engaritad
engariten
engaritaría
engaritarías
engaritaría
engaritaríamos
engaritaríais
engaritarían
Infinitivoengaritar
Gerundioengaritando
Participio
engaritadoengaritada
engaritadosengaritadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española