OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

engaratusar - verbo

en·ga·ra·tu·sar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
engaratuso
engaratusas / engaratusás
engaratusa
engaratusamos
engaratusáis
engaratusan
engaratusaba
engaratusabas
engaratusaba
engaratusábamos
engaratusabais
engaratusaban
engaratusaré
engaratusarás
engaratusará
engaratusaremos
engaratusaréis
engaratusarán
engaratusé
engaratusaste
engaratusó
engaratusamos
engaratusasteis
engaratusaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
engaratuse
engaratuses
engaratuse
engaratusemos
engaratuséis
engaratusen
engaratusara / engaratusase
engaratusaras / engaratusases
engaratusara / engaratusase
engaratusáramos / engaratusásemos
engaratusarais / engaratusaseis
engaratusaran / engaratusasen
engaratusare
engaratusares
engaratusare
engaratusáremos
engaratusareis
engaratusaren

engaratusa
engaratusá

engaratusad
engaratusen
engaratusaría
engaratusarías
engaratusaría
engaratusaríamos
engaratusaríais
engaratusarían
Infinitivoengaratusar
Gerundioengaratusando
Participio
engaratusadoengaratusada
engaratusadosengaratusadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española