OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

encorvar - verbo

en·cor·var

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
encorvo
encorvas / encorvás
encorva
encorvamos
encorváis
encorvan
encorvaba
encorvabas
encorvaba
encorvábamos
encorvabais
encorvaban
encorvaré
encorvarás
encorvará
encorvaremos
encorvaréis
encorvarán
encorvé
encorvaste
encorvó
encorvamos
encorvasteis
encorvaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
encorve
encorves
encorve
encorvemos
encorvéis
encorven
encorvara / encorvase
encorvaras / encorvases
encorvara / encorvase
encorváramos / encorvásemos
encorvarais / encorvaseis
encorvaran / encorvasen
encorvare
encorvares
encorvare
encorváremos
encorvareis
encorvaren

encorva
encorvá

encorvad
encorven
encorvaría
encorvarías
encorvaría
encorvaríamos
encorvaríais
encorvarían
Infinitivoencorvar
Gerundioencorvando
Participio
encorvadoencorvada
encorvadosencorvadas

Flexiona como: amar

forma nominal : encorvadura, encorvada, encorvamiento

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española