OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

encatusar - verbo

en·ca·tu·sar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
encatuso
encatusas / encatusás
encatusa
encatusamos
encatusáis
encatusan
encatusaba
encatusabas
encatusaba
encatusábamos
encatusabais
encatusaban
encatusaré
encatusarás
encatusará
encatusaremos
encatusaréis
encatusarán
encatusé
encatusaste
encatusó
encatusamos
encatusasteis
encatusaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
encatuse
encatuses
encatuse
encatusemos
encatuséis
encatusen
encatusara / encatusase
encatusaras / encatusases
encatusara / encatusase
encatusáramos / encatusásemos
encatusarais / encatusaseis
encatusaran / encatusasen
encatusare
encatusares
encatusare
encatusáremos
encatusareis
encatusaren

encatusa
encatusá

encatusad
encatusen
encatusaría
encatusarías
encatusaría
encatusaríamos
encatusaríais
encatusarían
Infinitivoencatusar
Gerundioencatusando
Participio
encatusadoencatusada
encatusadosencatusadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española