OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

enarenar - verbo

e·na·re·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
enareno
enarenas / enarenás
enarena
enarenamos
enarenáis
enarenan
enarenaba
enarenabas
enarenaba
enarenábamos
enarenabais
enarenaban
enarenaré
enarenarás
enarenará
enarenaremos
enarenaréis
enarenarán
enarené
enarenaste
enarenó
enarenamos
enarenasteis
enarenaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
enarene
enarenes
enarene
enarenemos
enarenéis
enarenen
enarenara / enarenase
enarenaras / enarenases
enarenara / enarenase
enarenáramos / enarenásemos
enarenarais / enarenaseis
enarenaran / enarenasen
enarenare
enarenares
enarenare
enarenáremos
enarenareis
enarenaren

enarena
enarená

enarenad
enarenen
enarenaría
enarenarías
enarenaría
enarenaríamos
enarenaríais
enarenarían
Infinitivoenarenar
Gerundioenarenando
Participio
enarenadoenarenada
enarenadosenarenadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española