OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

enarcar - verbo

e·nar·car

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
enarco
enarcas / enarcás
enarca
enarcamos
enarcáis
enarcan
enarcaba
enarcabas
enarcaba
enarcábamos
enarcabais
enarcaban
enarcaré
enarcarás
enarcará
enarcaremos
enarcaréis
enarcarán
enarqué
enarcaste
enarcó
enarcamos
enarcasteis
enarcaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
enarque
enarques
enarque
enarquemos
enarquéis
enarquen
enarcara / enarcase
enarcaras / enarcases
enarcara / enarcase
enarcáramos / enarcásemos
enarcarais / enarcaseis
enarcaran / enarcasen
enarcare
enarcares
enarcare
enarcáremos
enarcareis
enarcaren

enarca
enarcá

enarcad
enarquen
enarcaría
enarcarías
enarcaría
enarcaríamos
enarcaríais
enarcarían
Infinitivoenarcar
Gerundioenarcando
Participio
enarcadoenarcada
enarcadosenarcadas

Flexiona como: secar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española