OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

enaceitar - verbo

e·na·cei·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
enaceito
enaceitas / enaceitás
enaceita
enaceitamos
enaceitáis
enaceitan
enaceitaba
enaceitabas
enaceitaba
enaceitábamos
enaceitabais
enaceitaban
enaceitaré
enaceitarás
enaceitará
enaceitaremos
enaceitaréis
enaceitarán
enaceité
enaceitaste
enaceitó
enaceitamos
enaceitasteis
enaceitaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
enaceite
enaceites
enaceite
enaceitemos
enaceitéis
enaceiten
enaceitara / enaceitase
enaceitaras / enaceitases
enaceitara / enaceitase
enaceitáramos / enaceitásemos
enaceitarais / enaceitaseis
enaceitaran / enaceitasen
enaceitare
enaceitares
enaceitare
enaceitáremos
enaceitareis
enaceitaren

enaceita
enaceitá

enaceitad
enaceiten
enaceitaría
enaceitarías
enaceitaría
enaceitaríamos
enaceitaríais
enaceitarían
Infinitivoenaceitar
Gerundioenaceitando
Participio
enaceitadoenaceitada
enaceitadosenaceitadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española