OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

empentar - verbo

em·pen·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
empento
empentas / empentás
empenta
empentamos
empentáis
empentan
empentaba
empentabas
empentaba
empentábamos
empentabais
empentaban
empentaré
empentarás
empentará
empentaremos
empentaréis
empentarán
empenté
empentaste
empentó
empentamos
empentasteis
empentaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
empente
empentes
empente
empentemos
empentéis
empenten
empentara / empentase
empentaras / empentases
empentara / empentase
empentáramos / empentásemos
empentarais / empentaseis
empentaran / empentasen
empentare
empentares
empentare
empentáremos
empentareis
empentaren

empenta
empentá

empentad
empenten
empentaría
empentarías
empentaría
empentaríamos
empentaríais
empentarían
Infinitivoempentar
Gerundioempentando
Participio
empentadoempentada
empentadosempentadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española