empalagar - verbo

em·pa·la·gar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
empalago
empalagas / empalagás
empalaga
empalagamos
empalagáis
empalagan
empalagaba
empalagabas
empalagaba
empalagábamos
empalagabais
empalagaban
empalagaré
empalagarás
empalagará
empalagaremos
empalagaréis
empalagarán
empalagué
empalagaste
empalagó
empalagamos
empalagasteis
empalagaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
empalague
empalagues
empalague
empalaguemos
empalaguéis
empalaguen
empalagara / empalagase
empalagaras / empalagases
empalagara / empalagase
empalagáramos / empalagásemos
empalagarais / empalagaseis
empalagaran / empalagasen
empalagare
empalagares
empalagare
empalagáremos
empalagareis
empalagaren

empalaga
empalagá

empalagad
empalaguen
empalagaría
empalagarías
empalagaría
empalagaríamos
empalagaríais
empalagarían
Infinitivoempalagar
Gerundioempalagando
Participio
empalagadoempalagada
empalagadosempalagadas

Flexiona como: delegar

forma nominal : empalago, empalagamiento

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española