OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

embutar - verbo

em·bu·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
embuto
embutas / embutás
embuta
embutamos
embutáis
embutan
embutaba
embutabas
embutaba
embutábamos
embutabais
embutaban
embutaré
embutarás
embutará
embutaremos
embutaréis
embutarán
embuté
embutaste
embutó
embutamos
embutasteis
embutaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
embute
embutes
embute
embutemos
embutéis
embuten
embutara / embutase
embutaras / embutases
embutara / embutase
embutáramos / embutásemos
embutarais / embutaseis
embutaran / embutasen
embutare
embutares
embutare
embutáremos
embutareis
embutaren

embuta
embutá

embutad
embuten
embutaría
embutarías
embutaría
embutaríamos
embutaríais
embutarían
Infinitivoembutar
Gerundioembutando
Participio
embutadoembutada
embutadosembutadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española