OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

embeodar - verbo

em·be·o·dar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
embeodo
embeodas / embeodás
embeoda
embeodamos
embeodáis
embeodan
embeodaba
embeodabas
embeodaba
embeodábamos
embeodabais
embeodaban
embeodaré
embeodarás
embeodará
embeodaremos
embeodaréis
embeodarán
embeodé
embeodaste
embeodó
embeodamos
embeodasteis
embeodaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
embeode
embeodes
embeode
embeodemos
embeodéis
embeoden
embeodara / embeodase
embeodaras / embeodases
embeodara / embeodase
embeodáramos / embeodásemos
embeodarais / embeodaseis
embeodaran / embeodasen
embeodare
embeodares
embeodare
embeodáremos
embeodareis
embeodaren

embeoda
embeodá

embeodad
embeoden
embeodaría
embeodarías
embeodaría
embeodaríamos
embeodaríais
embeodarían
Infinitivoembeodar
Gerundioembeodando
Participio
embeodadoembeodada
embeodadosembeodadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española