OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

ajuntar - verbo

a·jun·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
ajunto
ajuntas / ajuntás
ajunta
ajuntamos
ajuntáis
ajuntan
ajuntaba
ajuntabas
ajuntaba
ajuntábamos
ajuntabais
ajuntaban
ajuntaré
ajuntarás
ajuntará
ajuntaremos
ajuntaréis
ajuntarán
ajunté
ajuntaste
ajuntó
ajuntamos
ajuntasteis
ajuntaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
ajunte
ajuntes
ajunte
ajuntemos
ajuntéis
ajunten
ajuntara / ajuntase
ajuntaras / ajuntases
ajuntara / ajuntase
ajuntáramos / ajuntásemos
ajuntarais / ajuntaseis
ajuntaran / ajuntasen
ajuntare
ajuntares
ajuntare
ajuntáremos
ajuntareis
ajuntaren

ajunta
ajuntá

ajuntad
ajunten
ajuntaría
ajuntarías
ajuntaría
ajuntaríamos
ajuntaríais
ajuntarían
Infinitivoajuntar
Gerundioajuntando
Participio
ajuntadoajuntada
ajuntadosajuntadas

Flexiona como: amar

forma nominal : ajuntamiento

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española