| Indicativo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Presente | Pretérito Imperfecto | Futuro Simple | Pretérito Perfecto | ||
| discepto disceptas / disceptás discepta disceptamos disceptáis disceptan | disceptaba disceptabas disceptaba disceptábamos disceptabais disceptaban | disceptaré disceptarás disceptará disceptaremos disceptaréis disceptarán | discepté disceptaste disceptó disceptamos disceptasteis disceptaron | ||
| Subjuntivo | Imperativo | Condicional | |||
| Presente | Pretérito Perfecto | ||||
| discepte disceptes discepte disceptemos disceptéis discepten | disceptara / disceptase disceptaras / disceptases disceptara / disceptase disceptáramos / disceptásemos disceptarais / disceptaseis disceptaran / disceptasen | disceptare disceptares disceptare disceptáremos disceptareis disceptaren | discepta disceptá disceptad discepten | disceptaría disceptarías disceptaría disceptaríamos disceptaríais disceptarían | |
| Infinitivo | disceptar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundio | disceptando | ||||
| Participio |
|
Flexiona como: amar
forma nominal : disceptación
Palabra atestada en Diccionario de la lengua española