Red Abierta de Información Léxica
dintelar - verbo
| Indicativo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Presente | Pretérito Imperfecto | Futuro Simple | Pretérito Perfecto | ||
| dintelo dintelas / dintelás dintela dintelamos dinteláis dintelan | dintelaba dintelabas dintelaba dintelábamos dintelabais dintelaban | dintelaré dintelarás dintelará dintelaremos dintelaréis dintelarán | dintelé dintelaste dinteló dintelamos dintelasteis dintelaron | ||
| Subjuntivo | Imperativo | Condicional | |||
| Presente | Pretérito Perfecto | ||||
| dintele dinteles dintele dintelemos dinteléis dintelen | dintelara / dintelase dintelaras / dintelases dintelara / dintelase dinteláramos / dintelásemos dintelarais / dintelaseis dintelaran / dintelasen | dintelare dintelares dintelare dinteláremos dintelareis dintelaren | dintela dintelá dintelad dintelen | dintelaría dintelarías dintelaría dintelaríamos dintelaríais dintelarían | |
| Infinitivo | dintelar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundio | dintelando | ||||
| Participio |
|
Flexiona como: amar
Palabra atestada en Diccionario de la lengua española