OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

devanar - verbo

de·va·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
devano
devanas / devanás
devana
devanamos
devanáis
devanan
devanaba
devanabas
devanaba
devanábamos
devanabais
devanaban
devanaré
devanarás
devanará
devanaremos
devanaréis
devanarán
devané
devanaste
devanó
devanamos
devanasteis
devanaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
devane
devanes
devane
devanemos
devanéis
devanen
devanara / devanase
devanaras / devanases
devanara / devanase
devanáramos / devanásemos
devanarais / devanaseis
devanaran / devanasen
devanare
devanares
devanare
devanáremos
devanareis
devanaren

devana
devaná

devanad
devanen
devanaría
devanarías
devanaría
devanaríamos
devanaríais
devanarían
Infinitivodevanar
Gerundiodevanando
Participio
devanadodevanada
devanadosdevanadas

Flexiona como: amar

forma nominal : devanado

nombre agentivo : devanador

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española