OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

detestar - verbo

de·tes·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
detesto
detestas / detestás
detesta
detestamos
detestáis
detestan
detestaba
detestabas
detestaba
detestábamos
detestabais
detestaban
detestaré
detestarás
detestará
detestaremos
detestaréis
detestarán
detesté
detestaste
detestó
detestamos
detestasteis
detestaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
deteste
detestes
deteste
detestemos
detestéis
detesten
detestara / detestase
detestaras / detestases
detestara / detestase
detestáramos / detestásemos
detestarais / detestaseis
detestaran / detestasen
detestare
detestares
detestare
detestáremos
detestareis
detestaren

detesta
detestá

detestad
detesten
detestaría
detestarías
detestaría
detestaríamos
detestaríais
detestarían
Infinitivodetestar
Gerundiodetestando
Participio
detestadodetestada
detestadosdetestadas

Flexiona como: amar

forma nominal : detestación

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española