OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

desvainar - verbo

des·vai·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
desvaino
desvainas / desvainás
desvaina
desvainamos
desvaináis
desvainan
desvainaba
desvainabas
desvainaba
desvainábamos
desvainabais
desvainaban
desvainaré
desvainarás
desvainará
desvainaremos
desvainaréis
desvainarán
desvainé
desvainaste
desvainó
desvainamos
desvainasteis
desvainaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
desvaine
desvaines
desvaine
desvainemos
desvainéis
desvainen
desvainara / desvainase
desvainaras / desvainases
desvainara / desvainase
desvaináramos / desvainásemos
desvainarais / desvainaseis
desvainaran / desvainasen
desvainare
desvainares
desvainare
desvaináremos
desvainareis
desvainaren

desvaina
desvainá

desvainad
desvainen
desvainaría
desvainarías
desvainaría
desvainaríamos
desvainaríais
desvainarían
Infinitivodesvainar
Gerundiodesvainando
Participio
desvainadodesvainada
desvainadosdesvainadas

Flexiona como: amar

forma nominal : desvainadura

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española