OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

desusar - verbo

de·su·sar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
desuso
desusas / desusás
desusa
desusamos
desusáis
desusan
desusaba
desusabas
desusaba
desusábamos
desusabais
desusaban
desusaré
desusarás
desusará
desusaremos
desusaréis
desusarán
desusé
desusaste
desusó
desusamos
desusasteis
desusaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
desuse
desuses
desuse
desusemos
desuséis
desusen
desusara / desusase
desusaras / desusases
desusara / desusase
desusáramos / desusásemos
desusarais / desusaseis
desusaran / desusasen
desusare
desusares
desusare
desusáremos
desusareis
desusaren

desusa
desusá

desusad
desusen
desusaría
desusarías
desusaría
desusaríamos
desusaríais
desusarían
Infinitivodesusar
Gerundiodesusando
Participio
desusadodesusada
desusadosdesusadas

Flexiona como: amar

forma adjetival : desusado

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española