OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

desubstanciar - verbo

de·subs·tan·ciar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
desubstancio
desubstancias / desubstanciás
desubstancia
desubstanciamos
desubstanciáis
desubstancian
desubstanciaba
desubstanciabas
desubstanciaba
desubstanciábamos
desubstanciabais
desubstanciaban
desubstanciaré
desubstanciarás
desubstanciará
desubstanciaremos
desubstanciaréis
desubstanciarán
desubstancié
desubstanciaste
desubstanció
desubstanciamos
desubstanciasteis
desubstanciaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
desubstancie
desubstancies
desubstancie
desubstanciemos
desubstanciéis
desubstancien
desubstanciara / desubstanciase
desubstanciaras / desubstanciases
desubstanciara / desubstanciase
desubstanciáramos / desubstanciásemos
desubstanciarais / desubstanciaseis
desubstanciaran / desubstanciasen
desubstanciare
desubstanciares
desubstanciare
desubstanciáremos
desubstanciareis
desubstanciaren

desubstancia
desubstanciá

desubstanciad
desubstancien
desubstanciaría
desubstanciarías
desubstanciaría
desubstanciaríamos
desubstanciaríais
desubstanciarían
Infinitivodesubstanciar
Gerundiodesubstanciando
Participio
desubstanciadodesubstanciada
desubstanciadosdesubstanciadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española