OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

destriunfar - verbo

des·triun·far

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
destriunfo
destriunfas / destriunfás
destriunfa
destriunfamos
destriunfáis
destriunfan
destriunfaba
destriunfabas
destriunfaba
destriunfábamos
destriunfabais
destriunfaban
destriunfaré
destriunfarás
destriunfará
destriunfaremos
destriunfaréis
destriunfarán
destriunfé
destriunfaste
destriunfó
destriunfamos
destriunfasteis
destriunfaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
destriunfe
destriunfes
destriunfe
destriunfemos
destriunféis
destriunfen
destriunfara / destriunfase
destriunfaras / destriunfases
destriunfara / destriunfase
destriunfáramos / destriunfásemos
destriunfarais / destriunfaseis
destriunfaran / destriunfasen
destriunfare
destriunfares
destriunfare
destriunfáremos
destriunfareis
destriunfaren

destriunfa
destriunfá

destriunfad
destriunfen
destriunfaría
destriunfarías
destriunfaría
destriunfaríamos
destriunfaríais
destriunfarían
Infinitivodestriunfar
Gerundiodestriunfando
Participio
destriunfadodestriunfada
destriunfadosdestriunfadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española