Red Abierta de Información Léxica
destrabar - verbo
| Indicativo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Presente | Pretérito Imperfecto | Futuro Simple | Pretérito Perfecto | ||
| destrabo destrabas / destrabás destraba destrabamos destrabáis destraban | destrababa destrababas destrababa destrabábamos destrababais destrababan | destrabaré destrabarás destrabará destrabaremos destrabaréis destrabarán | destrabé destrabaste destrabó destrabamos destrabasteis destrabaron | ||
| Subjuntivo | Imperativo | Condicional | |||
| Presente | Pretérito Perfecto | ||||
| destrabe destrabes destrabe destrabemos destrabéis destraben | destrabara / destrabase destrabaras / destrabases destrabara / destrabase destrabáramos / destrabásemos destrabarais / destrabaseis destrabaran / destrabasen | destrabare destrabares destrabare destrabáremos destrabareis destrabaren | destraba destrabá destrabad destraben | destrabaría destrabarías destrabaría destrabaríamos destrabaríais destrabarían | |
| Infinitivo | destrabar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundio | destrabando | ||||
| Participio |
|
Flexiona como: amar
forma nominal : destrabazón
Palabra atestada en Diccionario de la lengua española