OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

destensar - verbo

des·ten·sar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
destenso
destensas / destensás
destensa
destensamos
destensáis
destensan
destensaba
destensabas
destensaba
destensábamos
destensabais
destensaban
destensaré
destensarás
destensará
destensaremos
destensaréis
destensarán
destensé
destensaste
destensó
destensamos
destensasteis
destensaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
destense
destenses
destense
destensemos
destenséis
destensen
destensara / destensase
destensaras / destensases
destensara / destensase
destensáramos / destensásemos
destensarais / destensaseis
destensaran / destensasen
destensare
destensares
destensare
destensáremos
destensareis
destensaren

destensa
destensá

destensad
destensen
destensaría
destensarías
destensaría
destensaríamos
destensaríais
destensarían
Infinitivodestensar
Gerundiodestensando
Participio
destensadodestensada
destensadosdestensadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española