OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

desmoralizar - verbo

des·mo·ra·li·zar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
desmoralizo
desmoralizás / desmoralizas
desmoraliza
desmoralizamos
desmoralizáis
desmoralizan
desmoralizaba
desmoralizabas
desmoralizaba
desmoralizábamos
desmoralizabais
desmoralizaban
desmoralizaré
desmoralizarás
desmoralizará
desmoralizaremos
desmoralizaréis
desmoralizarán
desmoralicé
desmoralizaste
desmoralizó
desmoralizamos
desmoralizasteis
desmoralizaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
desmoralice
desmoralices
desmoralice
desmoralicemos
desmoralicéis
desmoralicen
desmoralizara / desmoralizase
desmoralizaras / desmoralizases
desmoralizara / desmoralizase
desmoralizáramos / desmoralizásemos
desmoralizarais / desmoralizaseis
desmoralizaran / desmoralizasen
desmoralizare
desmoralizares
desmoralizare
desmoralizáremos
desmoralizareis
desmoralizaren

desmoraliza
desmoralizá

desmoralizad
desmoralicen
desmoralizaría
desmoralizarías
desmoralizaría
desmoralizaríamos
desmoralizaríais
desmoralizarían
Infinitivodesmoralizar
Gerundiodesmoralizando
Participio
desmoralizadodesmoralizada
desmoralizadosdesmoralizadas

Flexiona como: cazar

forma nominal : desmoralización

nombre agentivo : desmoralizador

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española