desmocar - verbo

des·mo·car

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
desmoco
desmocas / desmocás
desmoca
desmocamos
desmocáis
desmocan
desmocaba
desmocabas
desmocaba
desmocábamos
desmocabais
desmocaban
desmocaré
desmocarás
desmocará
desmocaremos
desmocaréis
desmocarán
desmoqué
desmocaste
desmocó
desmocamos
desmocasteis
desmocaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
desmoque
desmoques
desmoque
desmoquemos
desmoquéis
desmoquen
desmocara / desmocase
desmocaras / desmocases
desmocara / desmocase
desmocáramos / desmocásemos
desmocarais / desmocaseis
desmocaran / desmocasen
desmocare
desmocares
desmocare
desmocáremos
desmocareis
desmocaren

desmoca
desmocá

desmocad
desmoquen
desmocaría
desmocarías
desmocaría
desmocaríamos
desmocaríais
desmocarían
Infinitivodesmocar
Gerundiodesmocando
Participio
desmocadodesmocada
desmocadosdesmocadas

Flexiona como: secar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española