Red Abierta de Información Léxica
desmaridar - verbo
| Indicativo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Presente | Pretérito Imperfecto | Futuro Simple | Pretérito Perfecto | ||
| desmarido desmaridas / desmaridás desmarida desmaridamos desmaridáis desmaridan | desmaridaba desmaridabas desmaridaba desmaridábamos desmaridabais desmaridaban | desmaridaré desmaridarás desmaridará desmaridaremos desmaridaréis desmaridarán | desmaridé desmaridaste desmaridó desmaridamos desmaridasteis desmaridaron | ||
| Subjuntivo | Imperativo | Condicional | |||
| Presente | Pretérito Perfecto | ||||
| desmaride desmarides desmaride desmaridemos desmaridéis desmariden | desmaridara / desmaridase desmaridaras / desmaridases desmaridara / desmaridase desmaridáramos / desmaridásemos desmaridarais / desmaridaseis desmaridaran / desmaridasen | desmaridare desmaridares desmaridare desmaridáremos desmaridareis desmaridaren | desmarida desmaridá desmaridad desmariden | desmaridaría desmaridarías desmaridaría desmaridaríamos desmaridaríais desmaridarían | |
| Infinitivo | desmaridar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundio | desmaridando | ||||
| Participio |
|
Flexiona como: amar
Palabra atestada en Diccionario de la lengua española