OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

desilusionar - verbo

de·si·lu·sio·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
desilusiono
desilusionas / desilusionás
desilusiona
desilusionamos
desilusionáis
desilusionan
desilusionaba
desilusionabas
desilusionaba
desilusionábamos
desilusionabais
desilusionaban
desilusionaré
desilusionarás
desilusionará
desilusionaremos
desilusionaréis
desilusionarán
desilusioné
desilusionaste
desilusionó
desilusionamos
desilusionasteis
desilusionaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
desilusione
desilusiones
desilusione
desilusionemos
desilusionéis
desilusionen
desilusionara / desilusionase
desilusionaras / desilusionases
desilusionara / desilusionase
desilusionáramos / desilusionásemos
desilusionarais / desilusionaseis
desilusionaran / desilusionasen
desilusionare
desilusionares
desilusionare
desilusionáremos
desilusionareis
desilusionaren

desilusiona
desilusioná

desilusionad
desilusionen
desilusionaría
desilusionarías
desilusionaría
desilusionaríamos
desilusionaríais
desilusionarían
Infinitivodesilusionar
Gerundiodesilusionando
Participio
desilusionadodesilusionada
desilusionadosdesilusionadas

Flexiona como: amar

forma nominal : desilusión

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española