OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

deshabitar - verbo

des·ha·bi·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
deshabito
deshabitas / deshabitás
deshabita
deshabitamos
deshabitáis
deshabitan
deshabitaba
deshabitabas
deshabitaba
deshabitábamos
deshabitabais
deshabitaban
deshabitaré
deshabitarás
deshabitará
deshabitaremos
deshabitaréis
deshabitarán
deshabité
deshabitaste
deshabitó
deshabitamos
deshabitasteis
deshabitaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
deshabite
deshabites
deshabite
deshabitemos
deshabitéis
deshabiten
deshabitara / deshabitase
deshabitaras / deshabitases
deshabitara / deshabitase
deshabitáramos / deshabitásemos
deshabitarais / deshabitaseis
deshabitaran / deshabitasen
deshabitare
deshabitares
deshabitare
deshabitáremos
deshabitareis
deshabitaren

deshabita
deshabitá

deshabitad
deshabiten
deshabitaría
deshabitarías
deshabitaría
deshabitaríamos
deshabitaríais
deshabitarían
Infinitivodeshabitar
Gerundiodeshabitando
Participio
deshabitadodeshabitada
deshabitadosdeshabitadas

Flexiona como: amar

forma adjetival : deshabitado

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española