OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

desgaritar - verbo

des·ga·ri·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
desgarito
desgaritas / desgaritás
desgarita
desgaritamos
desgaritáis
desgaritan
desgaritaba
desgaritabas
desgaritaba
desgaritábamos
desgaritabais
desgaritaban
desgaritaré
desgaritarás
desgaritará
desgaritaremos
desgaritaréis
desgaritarán
desgarité
desgaritaste
desgaritó
desgaritamos
desgaritasteis
desgaritaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
desgarite
desgarites
desgarite
desgaritemos
desgaritéis
desgariten
desgaritara / desgaritase
desgaritaras / desgaritases
desgaritara / desgaritase
desgaritáramos / desgaritásemos
desgaritarais / desgaritaseis
desgaritaran / desgaritasen
desgaritare
desgaritares
desgaritare
desgaritáremos
desgaritareis
desgaritaren

desgarita
desgaritá

desgaritad
desgariten
desgaritaría
desgaritarías
desgaritaría
desgaritaríamos
desgaritaríais
desgaritarían
Infinitivodesgaritar
Gerundiodesgaritando
Participio
desgaritadodesgaritada
desgaritadosdesgaritadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española