OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

desgañifar - verbo

des·ga·ñi·far

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
desgañifo
desgañifas / desgañifás
desgañifa
desgañifamos
desgañifáis
desgañifan
desgañifaba
desgañifabas
desgañifaba
desgañifábamos
desgañifabais
desgañifaban
desgañifaré
desgañifarás
desgañifará
desgañifaremos
desgañifaréis
desgañifarán
desgañifé
desgañifaste
desgañifó
desgañifamos
desgañifasteis
desgañifaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
desgañife
desgañifes
desgañife
desgañifemos
desgañiféis
desgañifen
desgañifara / desgañifase
desgañifaras / desgañifases
desgañifara / desgañifase
desgañifáramos / desgañifásemos
desgañifarais / desgañifaseis
desgañifaran / desgañifasen
desgañifare
desgañifares
desgañifare
desgañifáremos
desgañifareis
desgañifaren

desgañifa
desgañifá

desgañifad
desgañifen
desgañifaría
desgañifarías
desgañifaría
desgañifaríamos
desgañifaríais
desgañifarían
Infinitivodesgañifar
Gerundiodesgañifando
Participio
desgañifadodesgañifada
desgañifadosdesgañifadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española