OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

desestibar - verbo

de·ses·ti·bar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
desestibo
desestibas / desestibás
desestiba
desestibamos
desestibáis
desestiban
desestibaba
desestibabas
desestibaba
desestibábamos
desestibabais
desestibaban
desestibaré
desestibarás
desestibará
desestibaremos
desestibaréis
desestibarán
desestibé
desestibaste
desestibó
desestibamos
desestibasteis
desestibaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
desestibe
desestibes
desestibe
desestibemos
desestibéis
desestiben
desestibara / desestibase
desestibaras / desestibases
desestibara / desestibase
desestibáramos / desestibásemos
desestibarais / desestibaseis
desestibaran / desestibasen
desestibare
desestibares
desestibare
desestibáremos
desestibareis
desestibaren

desestiba
desestibá

desestibad
desestiben
desestibaría
desestibarías
desestibaría
desestibaríamos
desestibaríais
desestibarían
Infinitivodesestibar
Gerundiodesestibando
Participio
desestibadodesestibada
desestibadosdesestibadas

Flexiona como: amar

forma nominal : desestiba

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española