OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

deseslabonar - verbo

de·ses·la·bo·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
deseslabono
deseslabonas / deseslabonás
deseslabona
deseslabonamos
deseslabonáis
deseslabonan
deseslabonaba
deseslabonabas
deseslabonaba
deseslabonábamos
deseslabonabais
deseslabonaban
deseslabonaré
deseslabonarás
deseslabonará
deseslabonaremos
deseslabonaréis
deseslabonarán
deseslaboné
deseslabonaste
deseslabonó
deseslabonamos
deseslabonasteis
deseslabonaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
deseslabone
deseslabones
deseslabone
deseslabonemos
deseslabonéis
deseslabonen
deseslabonara / deseslabonase
deseslabonaras / deseslabonases
deseslabonara / deseslabonase
deseslabonáramos / deseslabonásemos
deseslabonarais / deseslabonaseis
deseslabonaran / deseslabonasen
deseslabonare
deseslabonares
deseslabonare
deseslabonáremos
deseslabonareis
deseslabonaren

deseslabona
deseslaboná

deseslabonad
deseslabonen
deseslabonaría
deseslabonarías
deseslabonaría
deseslabonaríamos
deseslabonaríais
deseslabonarían
Infinitivodeseslabonar
Gerundiodeseslabonando
Participio
deseslabonadodeseslabonada
deseslabonadosdeseslabonadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española