Red Abierta de Información Léxica
desenvergar - verbo
| Indicativo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Presente | Pretérito Imperfecto | Futuro Simple | Pretérito Perfecto | ||
| desenvergo desenvergas / desenvergás desenverga desenvergamos desenvergáis desenvergan | desenvergaba desenvergabas desenvergaba desenvergábamos desenvergabais desenvergaban | desenvergaré desenvergarás desenvergará desenvergaremos desenvergaréis desenvergarán | desenvergué desenvergaste desenvergó desenvergamos desenvergasteis desenvergaron | ||
| Subjuntivo | Imperativo | Condicional | |||
| Presente | Pretérito Perfecto | ||||
| desenvergue desenvergues desenvergue desenverguemos desenverguéis desenverguen | desenvergara / desenvergase desenvergaras / desenvergases desenvergara / desenvergase desenvergáramos / desenvergásemos desenvergarais / desenvergaseis desenvergaran / desenvergasen | desenvergare desenvergares desenvergare desenvergáremos desenvergareis desenvergaren | desenverga desenvergá desenvergad desenverguen | desenvergaría desenvergarías desenvergaría desenvergaríamos desenvergaríais desenvergarían | |
| Infinitivo | desenvergar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundio | desenvergando | ||||
| Participio |
|
Flexiona como: delegar
Palabra atestada en Diccionario de la lengua española