Red Abierta de Información Léxica
desengrudar - verbo
| Indicativo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Presente | Pretérito Imperfecto | Futuro Simple | Pretérito Perfecto | ||
| desengrudo desengrudas / desengrudás desengruda desengrudamos desengrudáis desengrudan | desengrudaba desengrudabas desengrudaba desengrudábamos desengrudabais desengrudaban | desengrudaré desengrudarás desengrudará desengrudaremos desengrudaréis desengrudarán | desengrudé desengrudaste desengrudó desengrudamos desengrudasteis desengrudaron | ||
| Subjuntivo | Imperativo | Condicional | |||
| Presente | Pretérito Perfecto | ||||
| desengrude desengrudes desengrude desengrudemos desengrudéis desengruden | desengrudara / desengrudase desengrudaras / desengrudases desengrudara / desengrudase desengrudáramos / desengrudásemos desengrudarais / desengrudaseis desengrudaran / desengrudasen | desengrudare desengrudares desengrudare desengrudáremos desengrudareis desengrudaren | desengruda desengrudá desengrudad desengruden | desengrudaría desengrudarías desengrudaría desengrudaríamos desengrudaríais desengrudarían | |
| Infinitivo | desengrudar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundio | desengrudando | ||||
| Participio |
|
Flexiona como: amar
forma nominal : desengrudamiento
Palabra atestada en Diccionario de la lengua española