Red Abierta de Información Léxica
desenfurruñar - verbo
| Indicativo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Presente | Pretérito Imperfecto | Futuro Simple | Pretérito Perfecto | ||
| desenfurruño desenfurruñas / desenfurruñás desenfurruña desenfurruñamos desenfurruñáis desenfurruñan | desenfurruñaba desenfurruñabas desenfurruñaba desenfurruñábamos desenfurruñabais desenfurruñaban | desenfurruñaré desenfurruñarás desenfurruñará desenfurruñaremos desenfurruñaréis desenfurruñarán | desenfurruñé desenfurruñaste desenfurruñó desenfurruñamos desenfurruñasteis desenfurruñaron | ||
| Subjuntivo | Imperativo | Condicional | |||
| Presente | Pretérito Perfecto | ||||
| desenfurruñe desenfurruñes desenfurruñe desenfurruñemos desenfurruñéis desenfurruñen | desenfurruñara / desenfurruñase desenfurruñaras / desenfurruñases desenfurruñara / desenfurruñase desenfurruñáramos / desenfurruñásemos desenfurruñarais / desenfurruñaseis desenfurruñaran / desenfurruñasen | desenfurruñare desenfurruñares desenfurruñare desenfurruñáremos desenfurruñareis desenfurruñaren | desenfurruña desenfurruñá desenfurruñad desenfurruñen | desenfurruñaría desenfurruñarías desenfurruñaría desenfurruñaríamos desenfurruñaríais desenfurruñarían | |
| Infinitivo | desenfurruñar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundio | desenfurruñando | ||||
| Participio |
|
Flexiona como: amar
Palabra atestada en Diccionario de la lengua española