Red Abierta de Información Léxica
desbalagar - verbo
| Indicativo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Presente | Pretérito Imperfecto | Futuro Simple | Pretérito Perfecto | ||
| desbalago desbalagas / desbalagás desbalaga desbalagamos desbalagáis desbalagan | desbalagaba desbalagabas desbalagaba desbalagábamos desbalagabais desbalagaban | desbalagaré desbalagarás desbalagará desbalagaremos desbalagaréis desbalagarán | desbalagué desbalagaste desbalagó desbalagamos desbalagasteis desbalagaron | ||
| Subjuntivo | Imperativo | Condicional | |||
| Presente | Pretérito Perfecto | ||||
| desbalague desbalagues desbalague desbalaguemos desbalaguéis desbalaguen | desbalagara / desbalagase desbalagaras / desbalagases desbalagara / desbalagase desbalagáramos / desbalagásemos desbalagarais / desbalagaseis desbalagaran / desbalagasen | desbalagare desbalagares desbalagare desbalagáremos desbalagareis desbalagaren | desbalaga desbalagá desbalagad desbalaguen | desbalagaría desbalagarías desbalagaría desbalagaríamos desbalagaríais desbalagarían | |
| Infinitivo | desbalagar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundio | desbalagando | ||||
| Participio |
|
Flexiona como: delegar
Palabra atestada en Diccionario de la lengua española