OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

desavahar - verbo

de·sa·va·har

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
desavaho
desavahas / desavahás
desavaha
desavahamos
desavaháis
desavahan
desavahaba
desavahabas
desavahaba
desavahábamos
desavahabais
desavahaban
desavaharé
desavaharás
desavahará
desavaharemos
desavaharéis
desavaharán
desavahé
desavahaste
desavahó
desavahamos
desavahasteis
desavaharon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
desavahe
desavahes
desavahe
desavahemos
desavahéis
desavahen
desavahara / desavahase
desavaharas / desavahases
desavahara / desavahase
desavaháramos / desavahásemos
desavaharais / desavahaseis
desavaharan / desavahasen
desavahare
desavahares
desavahare
desavaháremos
desavahareis
desavaharen

desavaha
desavahá

desavahad
desavahen
desavaharía
desavaharías
desavaharía
desavaharíamos
desavaharíais
desavaharían
Infinitivodesavahar
Gerundiodesavahando
Participio
desavahadodesavahada
desavahadosdesavahadas

Flexiona como: amar

forma nominal : desavahamiento

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española