OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

desanidar - verbo

de·sa·ni·dar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
desanido
desanidas / desanidás
desanida
desanidamos
desanidáis
desanidan
desanidaba
desanidabas
desanidaba
desanidábamos
desanidabais
desanidaban
desanidaré
desanidarás
desanidará
desanidaremos
desanidaréis
desanidarán
desanidé
desanidaste
desanidó
desanidamos
desanidasteis
desanidaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
desanide
desanides
desanide
desanidemos
desanidéis
desaniden
desanidara / desanidase
desanidaras / desanidases
desanidara / desanidase
desanidáramos / desanidásemos
desanidarais / desanidaseis
desanidaran / desanidasen
desanidare
desanidares
desanidare
desanidáremos
desanidareis
desanidaren

desanida
desanidá

desanidad
desaniden
desanidaría
desanidarías
desanidaría
desanidaríamos
desanidaríais
desanidarían
Infinitivodesanidar
Gerundiodesanidando
Participio
desanidadodesanidada
desanidadosdesanidadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española