OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

desalbardar - verbo

de·sal·bar·dar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
desalbardo
desalbardas / desalbardás
desalbarda
desalbardamos
desalbardáis
desalbardan
desalbardaba
desalbardabas
desalbardaba
desalbardábamos
desalbardabais
desalbardaban
desalbardaré
desalbardarás
desalbardará
desalbardaremos
desalbardaréis
desalbardarán
desalbardé
desalbardaste
desalbardó
desalbardamos
desalbardasteis
desalbardaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
desalbarde
desalbardes
desalbarde
desalbardemos
desalbardéis
desalbarden
desalbardara / desalbardase
desalbardaras / desalbardases
desalbardara / desalbardase
desalbardáramos / desalbardásemos
desalbardarais / desalbardaseis
desalbardaran / desalbardasen
desalbardare
desalbardares
desalbardare
desalbardáremos
desalbardareis
desalbardaren

desalbarda
desalbardá

desalbardad
desalbarden
desalbardaría
desalbardarías
desalbardaría
desalbardaríamos
desalbardaríais
desalbardarían
Infinitivodesalbardar
Gerundiodesalbardando
Participio
desalbardadodesalbardada
desalbardadosdesalbardadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española